Pętla południe

Krótki wypad w jak się później okazało najspokojniejszy pogodowo dzień tego długiego weekendu, choć i tak nie udało się uniknąć lekkiego deszczyku na trasie.
Z technikaliów: rozpocząłem woskowanie łańcuchów w szosie, wybrany wosk powinien zagwarantować w miarę czysty napęd i przebiegi między smarowaniami rzędu 200-300 km.    

Sprawy różne

Sprawy różne

Wrocław-Kobierzyce-Przełęcz Tąpadła-Mietków-Kąty Wr.-Leśnica-Wrocław

Wczesny wyjazd aby zdążyć przed prognozowanymi popołudniowymi burzami, które finalnie nie nadeszły. Do ciekawostek z trasy można zaliczyć dwie inwestycje drogowe: zakończono remont ostatniego odcinka drogi między miejscowościami Jaźwina-Kiełczyn, który był najgorszym fragmentem pętli dookoła Masywu Ślęży oraz rozpoczęto remont ostatniego odcinka drogi z Lutyni przez Zakrzyce do miejscowości Gałów, który również był najgorszym fragmentem tejże drogi. 

P.S. Testów tylnego koła c.d. Wydaje się, że tym razem żaden nypel się nie poluzował, ale jeden wyjazd jeszcze niczego nie przesądza.

Pętla Wzgórza Trzebnickie

"Treningowy" wypad na Wzgórza Trzebnickie podczas którego udało się zliczyć dwie mini pętelki na samych wzgórzach, w tym podjazd na Prababkę, co w rezultacie dało prawie 1000m przewyższeń. Przez większość dnia towarzyszyły mi deszczowe chmury, na szczęście deszcz omijał mnie aż do samego końca wyjazdu. 

P.S. Kolejny dzień testów tylnego koła na karbonowej obręczy. Niestety ponownie poluzowały się nyple, choć tym razem tylko jeden. Jeśli znowu poluzują się te same nypel, to trzeba będzie użyć kleju do gwintów.

Pętla południe

Ten weekend pogodowo okazała się dość nieprzewidywalny, ale przynajmniej udało się zrealizować plan minimum, czyli wykonać jazdę próbną na gravelu, który wymagał serwisu po zimie.

Sprawy różne

Pętla Lutynia + Kąty Wrocławskie

Szybki wypad po pracy, do którego zmobilizowała mnie chęć przetestowania sposobu montażu nocnego oświetlenia w szosie oraz dalsze testy tylnego koła. Niestety po ostatnim wyjeździe poluzowały się w nim dwie szprychy.

Wrocław-Marcinowice-Przełęcz Tąpadła-Przemiłów-Św. Katarzyna-Wrocław

Drugi wyjazd w ten weekend okazał się trzecim wyjazdem w tym roku na karbonowej szosie. Szybka jazda na lekko też daje dużo satysfakcji, nawet pomimo bliższego kontaktu z " bardziej chronionymi" uczestnikami ruchu drogowego.
Przy okazji tego wypadu rozpoczęły się testy tylnego koła, złożonego na paście i szprycach pochodzących z koła 26 cali, które od lat kurzyło się w garażu oraz chińskiej karbonowej obręczy. Przy mojej wadze stożek 50mm w tylnym kole nawet przy silniejszych podmuchach bocznego wiatru nie spowodował, że rower stał się bardziej nerwowy. Za jakiś czas zobaczymy czy tak wysoki stożek sprawdza się również w przednim kole.
Na powrocie troszkę powetowałem sobie niepowodzenie z piątku, ponieważ udało mi się utrzymać koło za innym szosowcem, a pod koniec nawet go wyprzedzić, choć uczciwie trzeba przyznać, że kolegę kolarza ewidentnie złapał jakiś kryzys. 

Pętla terenowa wzdłuż Odry i Widawy

Plany na "długi" weekendy były ambitne, ale chęci wystarczyło na trochę krótsze trasy.
Na początek wpadł bardziej terenowy przejazd po gruntowych i szutrowych drogach wzdłuż Odry i Widawy. Udało się sprawdzić przejazd przez Odrę na wysokości Śluzy Ratowice, faktycznie została ona udostępniona dla pieszych i rowerzystów, jednakże obecnie ostatni mostek jest zamknięty i trzeba kawałek objechać dość nierówną drogą gruntową, aby dostać się do miejscowości Ratowice. Ja postanowiłem tą drogą dojechać do samego Jelcza, miejscami była ona mocno wyboista, a dodatkowo po opadach może być bardzo błotnista. Na kąpielisku w Jelczu pojawił się zadaszony pomost. Następnie postanowiłem sprawdzić leśny łącznik między Jelczem Laskowice a Chrząstawą Małą, który okazał się szeroką, ubitą drogą gruntową. Na koniec tej eksploracji udało się jeszcze przetestować drogę gruntową pomiędzy Brzezią Łąką a osiedlem Wieściszów, gdzie zaczynają się nowe wały nad Widawą. Jesienią droga ta była zalana, teraz okoliczne cieki wodne obniżyły swój poziom, więc była przejezdna, ale bardzo piaszczysta z uwagi na naniesiony przez wodę piasek. Pozostała część trasy pokonałem po dobrze mi znanych ścieżkach wzdłuż Widawy i w Lesie Rędzińskim, na których podjąłem próbę pościgu za jednym gravelowcem, niestety bez sukcesu.